Fan's article : Visit Park Si Hoo at The Princess' Man shooting site ( 4 : The ending )

มาต่อกันให้จบคะ

Let's finish it together :

บรรยากาศโดยรอบนั้นเริ่มจะมืดลงแล้ว ไม่มีแสงจากถนนส่องมาถึงในบริเวณที่ราวกับเป็นป่าเล็กๆตรงนี้แล้ว เรียกว่าทุกอย่างนั้นดูขมุกขมัวเป็นสีเทาๆหม่นๆไปหมด แต่เหนือสิ่งอื่นใดทั้งมวล ทำไมร่างในชุดดำที่สง่างาม และ สูงโปร่งร่างนั้นยังคงมองเห็นได้อย่างชัดเจนอยู่เล่า ? นักผจญภัยทั้งหลายกำลังเดินตามหลังเขาลงมา เฝ้ามองดูท่าทางขยับเขยื้อนตัวอันพลิ้วไหวของเขาแล้ว ก็กำลังคิดอยู่กับตัวเองว่าเขานั้นไม่ได้หลับไม่ได้นอนมาเป็นเวลา 3 วันกับอีก 3 คืนเข้าไปแล้ว มันจึงทำให้รู้สึกราวกับมีก้อนอะไรสักอย่างมาจุกอยู่ที่ลำคอของฉันเลยทีเดียว

It's getting dark around here. No street light shined over this area that looked like a little jungle at all. Everything around here turned gray & harder to see thing clear. Despite all of that why that black figure who looked so graceful & gorgeous still so clear in our eyes ? All the advengers still kept following him down the hill, we're watching him from behind and saw his movemen looked so elegantly. I kept thinking to myself he hasn't get a chance to sleep for 3 days alread. It made me feel as if some big lump stuck on my throat, so hard to swallow!

ฉันกำลังมองเบื้องหลังของเขาอยู่ด้วยความบริสุทธิ์ใจในขณะที่เขากำลังเดินลงไปเบื้องล่างราวกับเป็นเครื่องยนตร์ที่ตั้งโปรแกรมเอาไว้ เพราะกับแสงที่สลัวๆจนแทบจะมองอะไรไม่เห็นอย่างนี้ แต่เมื่อมองดูเขาเดินไปอย่างรวดเร็ว ตรงดิ่งไปตามถนนอย่างนั้น จึงให้สงสัยว่าเขากำลังเดินอยู่หรือนั้น เราได้มาเห็นจิตใจของเขาในส่วนที่ลึกล้ำอย่างนี้เองจริงๆ!  มันเป็นอะไรที่ปรากฏอยู่เพียงในหนังสือเท่านั้นเกี่ยวกับผู้ชายที่สมบูรร์แบบเยี่ยงนี้ มันมีแต่เพียงในนิทานมหัศจรรย์เท่านั้นที่จะมีผู้ชายที่ดีเลิศเช่นนี้ได้ และมันเป็นเพียงจิตใต้สำนึกเท่านั้นที่ฉันบอกกับตัวเองว่าอยากจะได้รับความอบอุ่นจากผู้ชายสักคนเช่นนี้ และ ความอบอุ่นทั้งหมดนั้น .... ก็คือคุณนั้นเอง! ขอบคุณที่เกิดมาในโลกเดียวกันกับเรา ขอบคุณที่เราได้มีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาเดียวกัน ขอบคุณที่ได้ช่วยชุบชีวิตหัวใจที่เย็นชืดมากมายให้กลับมามีชีวิตขึ้นมาได้อีกครั้งหนึ่ง ขอบคุณที่อนุญาติให้เราทราบว่า เรานั้นยังเป็นที่ต้องการอยู่!

I still kept watching his back while he's walking down the slope constantly liked a programmed machine.  The dim light didn't give us much to see anything clear but when I saw him walked so fast down to the street below. It makes me wondering he is really walking (or floating) Now, we really see the true heart of this person names Park Si Hoo, just like that! It should be something that appear only in the fairy tale or fiction novel to have a perfect man like this in real life. Deep in my heart, I said to myself this is all I would like to have, a warmth man like him and it must be...from you only, Park Si Hoo! Thank you for being born in this world with us. Thank you that we live in the same period of time. Thank you for bringing back my new life back again from that cold & lonely heart I was. Thank you for letting us know we're still wanted!

ต่อมาเราก็เห็น Sihoo กำลังมองดูของขวัญที่มากมายในรถอยู่ และรอยยิ้มราวกับเด็กน้อยที่ไร้เดียงสาของเขาก็ปรากฏขึ้น ฉันเชื่อว่าเขาเข้าใจดีว่าในกล่องของขวัญนั้นมีของอย่างอื่นด้วยไม่ใช่เฉพาะแต่ของขวัญ แต่มันมีดาวที่เราพับมามากมายเพื่อแสดงความรักและการสนับนุนเขารวมอยู่ด้วย ในที่สุดการมอบของขวัญก็เสร็จสิ้นลง  เราบอกพี่สาวที่ SHR ให้บอกเขาว่า ภาพที่เราถ่ายกับ Si Hoo มาก่อนหน้านั้นมีแต่ภาพ แต่เราอยากได้ภาพของ Sihoo พร้อมกับป้าย Baidu อยู่คู่กัน และตอนนี้ Sihoo มาอยู่ที่นี้แล้ว จะเป็นไปได้ไหมถ้าเราจะมีภาพของเขากับป้ายของ Baidu อยู่ด้วยกันอีกสักรูป และ Sihoo ผู้น่ารักก็ไม่ได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียว เขาเพียงแต่ยิ้มและในทันทีนั่นเอง เขาก็เข้ามายืนอยู่ท่ามกลางพวกเรา และ ความดีใจในโชคดีของเรา จนเกือบลืมไปเอาป้ายของ Baidu ออกมาเสียแล้ว ถ้าพลาดคราวนี้คงจะไม่มีโอกาสเป็นครั้งที่ 2 แน่นอน

Later we saw Si Hoo was looking at so many gifts from us in the car then that innocent smile like a child had re-appeared again. I believed he knew it was something else besides the gifts for him. There were many little tiny paper star that we folded for him to express our love and support too. Finally the present giving was done. We asked our sister from Sihoorang to tell him that even we took group photos with him before but we would like to have his photo with our Baidu banner together and because he already here, if it's possible we would like to have another photo of him with our Baidu banner. And Our lovely Si Hoo hasn't said a word, he just smiled and immediately walked himself toward our group. Because we were too excited until we almost forgot to bring out our Baidu banner and this time if we miss it, we will never have our second chance again!

มาถึงจุดนี้ก็เข้าไปเป็นเวลา 1 ทุ่มครึ่งแล้ว และการกล่าวคำอำลาในช่วงสั้นๆก็ได้สิ้นสุดไปในที่สุด ขณะที่พยายามคอยพูดร่ำลา Sihoo อยู่อย่างนั้น เป็นเวลาเดียวกับที่ Sihoo ได้พูดอะไรบางอย่างกับพี่สาว และในเวลาต่อมาพี่สาวจึงได้มาบอกเราทีหลังว่า Sihoo จะให้เราขึ้นไปบนรถบัสให้เรียบร้อยเสียก่อน และเขาจะเป็นคนส่งเราจนกว่าจะเห็นรถของเราจากไป ความเงียบเข้าครอบคลุมพวกเราทั้งหมด เป็นไปได้อย่างไรที่ผู้ชายคนนี้จะเพรียบพร้อมเป็นสุภาพบุรุษที่สมบูรณ์แบบได้ถึงขนาดนี้ ?  ถึงแม้จะไม่ใช่เพราะเหตุนี้ หัวใจของพวกเราก็มีความสุขอย่างเต็มเปี่ยมอยู่แล้ว ที่จะได้เป็นผู้ที่ส่ง Sihoo จนกว่าเขาจะไป แต่เพื่อแสดงการยอมรับตามความต้องการของเขา เราจึงพร้อมใจกันเดินกลับไปที่รถของเรา แล้วเราจึงได้เห็น Sihoo หันกลับไปที่รถตู้ของเขา เราเฝ้ามองเขาอย่างเงียบๆผ่านกระจกรถของเราเมื่อเขาได้เข้าไปในรถตู้ของเขาและร่างนั้นก็กลืนหายเข้าไปในรถในที่สุด

Now it was 7:00 pm, a short good bye ceremony was done. While we kept saying good bye to Si Hoo, at the mean time Si Hoo had said something to our Sihoorang sister too. Later our sister told us that Si Hoo wanted to send us back to our bus that meant he wanted to be the one who send us off until he would see our bus left. The sound of silent started cover this atmosphere again. How's it possible for this man can be such a perfect gentleman like this ? Without this offer from him, our hearts were already full of happiness to be the ones who send Si Hoo off but we will accept his wish so all of us decided to walk back inside our bus and saw Si Hoo turned his back toward his van. We're watching him silently through our bus' windows until we saw him went inside the van and finally that figure was disappeared inside.

ลาก่อน ที่รักของพวกเรา ลาก่อน Park Si Hoo sii และในวันศุกร์นี้ เราคงไม่สามารถที่จะได้พบคุณอีกแล้ว ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้ อย่างละนิด อย่างละหน่อยจะกลายมาเป็นสมบัติอันล้ำค่าในความทรงจำของฉันตลอดไป ความดีของคุณ จะไม่เป็นเพียงภาพในจินตนาการของฉันอีกต่อไปแล้ว การรอคอยที่จะได้พบคุณมันมีค่ากับชีวิตทั้งชีวิตและไม่เสียใจเลยกับการตัดสินใจมาในครั้งนี้ ! ฉันอยากจะขอพรที่ดีที่สุดที่ขอได้ในโลกนี้เพื่อมอบให้แก่ Sihoo และขอให้โชคดีจงตกเป็นของคุณ Si Hoo Sii สำหรับคนจีน กลุ่มดาวมากมายมีความหมายถึงการปกป้องและคุ้มครองคุณ ยังคงมีพี่-น้อง ญาติมิตรอีกมากที่คุณยังไม่เคยได้พบ ให้แน่ใจว่าคุณจะกลับมาประเทศจีนอีกครั้ง และฉันจะรอคอยวันเวลาที่เราจะได้ทำงานกับคุณที่เมืองจีนและกับการรอคอยที่จะได้พบคุณอีกครั้งหนึ่ง!

So long, our love! So long, Si Hoo Ssi! Tomorrow is Friday, we won't be able to see you again. Whatever happened today, little bit of this and little bit of that will be my precious memory forever. Your kindness won't be just in my imagination anymore. My waiting to meet you is worth for a life time and never regret my decision to come over here this time! I would like to wish you the best blessing in the world and give it to you, Si Hoo. Please all fortunate will be in your side, Si Hoo Ssi. For Chinese, group of stars means we will protect you. But still so many sisters and familys who never had a chance to meet you. Please be sure to come back to China again. I will look forward to work with you in China and meeting you once again!

จุดที่น่าสนใจจุดที่ 3 : เรานำผลไม้ไปที่ศาลาที่พัก โดยแบ่งครึ่งหนึ่งไปไว้ที่นั่น และอีกครึ่งหนึ่งไปใส่ในรถตู้ของ Sihoo เพราะเรากลัวว่าเขาจะไม่มีเวลามากพอที่จะได้พักเราจึงทิ้งมันไว้ในรถ เพื่อให้เขาสามารถหยิบทานได้สะดวกเมื่อไหร่ก็ตามที่เขามีเวลา แต่ในที่สุด Sihoo ก็มีเวลาพักที่ศาลาและเป็นโอกาสดีที่เขาจะได้แบ่งอาหารเหล่านั้นกับทีมงานคนอื่นๆ เพื่อให้พวกเขาได้เห็นว่า Sihoo นั้นเป็นที่นิยมมากแค่ไหนในเมืองจีน ถือได้ว่าเราได้นำข่าวส่วนนี้มาเผยแพร่ให้ Sihoo ได้อย่างดีเยี่ยม 555 แค่คิดก็มีความสุขแล้ว อา....

FYI ... 3 : We devided our fruits in to half, one delivered to the gazebo and another half we kept it in his van. We're afraid he wouldn't have much time to eat so kept some in the van would be a wise idea whenever he has time to eat he can have it in his van. But Si Hoo did come to the gazebo and had a chance to share his snacks with other crew members. We're delight that we can show them how popular Si Hoo is in China. So we considered we had achieved our goal....

จุดน่าสนใจจุดที่ 4 : กับการที่ Sihoo ลงไปที่ตีนเขากับเรา : แม้แต่ผู้จัดการร่างกลมของเขาจะทำไม้ทำมือเป็นรูปกากบาท ซึ่งเราก็ไม่แน่ใจนักว่ามันหมายถึงอะไร พี่สาวบอกว่าเธอถามผู้จัดการของ Sihoo ว่าจะขอเวลาสัก 10 นาทีได้ไหมเพื่อที่เราจะได้มอบของขวัญให้เขา ซึ่งแม้แต่ผู้จัดการของเขาก็ยังคาดไม่ถึงว่า Sihoo จะเดินลงไปกับเราที่นั่น นี้หละคือผู้ชายที่ได้รับความรักอย่างมากมายก็เพราะเหตุผลอย่างนี้หละ ความประทับใจในตัวของเขาที่มันมาจากบุคลิกความเป็นตัวของเขาเอง และหัวใจที่เปี่ยมไปด้วยความจริงใจต่อแฟนๆของเขา!

FYI ....4 : When Si Hoo walked to downhill with us, even his manager's making a cross signal. We're not sure what that meant but our sister told us when she asked his manager to give us 10 minutes to present Si Hoo our gifts. His manager still couldn't believe that Si Hoo would go down with us like that. Yes! This is a man who received so many love and because of the way he is. My impression about him really comes from his own personality and his sincere heart toward his fans!

เมื่อขากลับบ้าน พี่สาวจาก SHR ได้บอกพวกเราว่า การกระทำของ Sihoo นั้นไม่เคยเปลี่ยนแปลง เขาไม่เคยพูดว่าเหน่ือย หลังจากที่อดนอนมาตลอด 3 วัน 3 คืน การที่ได้มาชมเบื้องหลังการถ่ายทำ การมาเยี่ยมกองถ่าย การมอบลายเซ็นต์ การมารับของขวัญ แม้การแสดงออกเช่นนี้จะเป็นเพียงชั่วไม่กี่นาทีเท่านั้นก็ตาม แต่เพราะการเดินทางในครั้งนี้นั้นไม่ได้แจ้งต่อคนภายนอก ดังนั้นโดยปรกติแล้วแมัแต่แฟนทั่วๆไปก็ไม่มีโอกาสที่จะได้เห็นมันหรอก วันนี้นั้นเราไม่ใช่เพียงโชคดีที่ได้เห็นการถ่ายทำอยู่เป็นเวลานานเท่านั้น แต่ที่พิเศษสุดๆคือการที่เขาได้ลงไปกับเราตามถนนเพื่อมารับของขวัญจากเรานั้น แม้แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกอิจฉามากๆเลย! เมื่อได้ยินกับหูเช่นนี้แล้ว มันยิ่งทำให้เรารู้สึกมีความภูมิใจอย่างเหลือล้นเป็นที่สุด ......

On the way back, our sister from Sihoorang told us. Si Hoo never changed, he never said he was tired even after he didn't get to sleep at all for 3 days. To be able to watch the behind the scene, visiting the shooting location, received his autograph, came down to pick up the presents by himself... Although all of this was just minutes but because this trip to the shooting site wasn't informed to anyone else. So even regular fans never be able to see it like we did. Today we're not just lucky to watch the shooting for so long but the most special of all was to have him walked down and received the presents by himself. Even them still envy! When I heard that it really made me so proud with our fortunate event....

อารมณ์ต่างๆได้เร่ิมคลายตัวลงบ้างแล้ว จึงทำให้ได้มีโอกาสที่จะมาเขียนบทความนี้อย่างช้าๆทีละนิด ทีละหน่อย มันดูประหนึ่งว่าฉันได้กลับไปมีประสพการณ์กับสิ่งเหล่านั้นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งเลยทีเดียว แม้ว่าจะมี เหตุการณ์ยุ่งยากอยู่บ้าง รวมทั้งอาการที่แทบจะเป็นลมเป็นแล้งลืมหายใจกันไปบ้าง แต่นี้คือความทรงจำที่มีค่ายิ่งนัก และมีค่าพอที่อยากจะให้มันเกิดขึ้นอีกครั้ง และอีกครั้ง กับ " สมบัติอันล้ำค่าคนนั้น ~ ~ ~ ~ "

All the emotion started calming down now. That's why I can have a chance to write this story slowly and little by little. As if I were back to those great experience one more time. Althought we had some hiccup on the way or all the emotion that made all of us almost fainted or having hard time to breathe but this is our precious memory and it's worth to have it happen again and again with " that precious man ~~~ "

The End!

ขอบคุณที่ติดตามอ่าน Serie นี้จนจบนะคะทุกคน
Thank you for reading, Hope you enjoy it as much as I do!^^

Credit : parksihoobar.com, thank you!