Let's continue...Part 2
หาคำพูดไม่เจอเอาเลย! แม้ทราบมาก่อนแล้วว่าเขาลดน้ำหนักลงไปถึง 8 กิโลเพื่อฉากในละครเรื่องนี้ แต่เมื่อได้มาเห็นตัวจริงของเขาอย่างนี้แล้วก็ยังอดช๊อคไม่ได้จริงๆ เบื้องหน้าที่เห็นกับชุดสีดำทั้งชุด ร่างกายที่ดูสูงโปร่ง งดงาม หล่อเหลา ท่าทางที่เป็นตัวของเขาเอง สง่างามแบบหนุ่มในยุค Chosun และใบหน้าที่สวยงามอย่างนั้น มันคงไม่ใช่เป็นเพียงแค่ความรู้สึกในขณะที่อยู่ห่างจากเขาในระยะไกลเท่านั้นเป็นแน่
I heard Park Si Hoo lost 8 Kgs before start shooting this drama but when I really saw him in person, I still in shocked that a man in black outfit before me, is so tall, graceful, dignified, and elegance as if he's really a noble man in Chosun era. Oh, his beautiful face like that! This isn't just my love for him that make me complimenting him like that but it's because I really can see him with my own eyes.
หลังจากดูดซับกับสภาพของบริเวณโดยรอบแล้ว ฉันก็ค่อยๆมองกลับมาอย่างเงียบๆไปทางด้านที่กำลังมีการถ่ายทำกันอยู่ การถ่ายทำอยู่ที่ คนกำลังก้าวเดินไปได้เพียงแค่ประมารณ 2 ก้าว แล้วก็เดินถอยกลับมาดูเหมือนจะพูดอะไรกันเมื่อดูจากภาษามือของพวกเขา และต่อมาก็ดึงอะไรที่คล้ายๆกับเชือกออกมา และมีการมัดปากด้วย ถ้าไม่ใส่ใจถึงเรื่องของระยะห่างระหว่างเราแล้วหละก็ ฉันก็อยากจะคิดไปเองว่าได้ยินเสียงทุ้มๆ น่าฟังนั้นกำลังแสดงอารมณ์อะไรบางอย่างออกมา โกรธ ? คลั่ง? ไม่แยแส ? รัก? อีกครั้งหนึ่งที่เกลียดตัวเองว่ามองอะไรไม่เห็นมากนัก เห็นก็แต่เพียงท่าทางที่ค่อนข้างกระแทกกระทั้นเท่านั้น เฮ้อ ทำไมฉันไม่เอากล้องส่องทางไกลมาด้วยนะ ? โมโหตัวเอง เป็นความผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงเลย
After observed all the surrounding I turned back to look at the shooting process again. I saw 2 person walking together then stopped and walk backward. They said something I can tell from the way they used their body language. Then one took the rope out and tied another person mouth! If it's not because my distance a little bit far from the scene I believed I heard that deep beautiful voice was raising up with some emotion like angry ? Mad ? ignore ? Love ? once again I hated myself because I couldn't see anything cleary I saw only their action toward each other that looked like full of angry & rough at each other. Why? Why I didn't have a binoculars with me ? So angry with myself! Such a big mistake!
นี้เป็นฉากสั้นๆเท่านั้น แต่ใช้เวลาถ่ายทำกันถึง 50 นาทีเห็นจะได้ เขาคอยลาก Se Ryung อยู่ครั้งแล้วครั้งเล่า และก็คอยมัดๆ แก้ๆ กับเชือกอยู่อย่างนั้น ที่คนดูมองเห็นก็คือการต่อสู้แข็งขืนระหว่างคนทั้งคู่ และระหว่างที่ทีมงานได้หยุดเพื่อทำการปรับแสงอยู่นั้น ทั้ง Seung Yoo & Se Ryung ก็มีโอกาสได้พักกันในช่วงสั้นๆ และ ..... ในทันทีนั้นเองมันน่าจะเป็น Si Hoo นะที่มองเห็นพวกเรา!
That was a short scene but it took about 50 minutes. He dragged Se Ryung again and again then keep tied and untied her like that. What the observers like us could see was both of them kept fighting & against each other. And when the crews took a break to adjust the light both Seung Yoo and Se Ryung got a chance to rest as well. And...all the sudden Si Hoo must noticed us!
กระทำออกไปโดยอัตโนมัติ เราจึงโบกมือไปทาง Si Hoo ในที่สุด เราก็ได้พบ Si Hoo แล้วและร่วมเล่นไปกับพวกเรา Sihoo ก็โบกมือกลับมาให้เราด้วย เพียงข่วงสั้นๆนั้นเอง บรรยากาศในขณะนั้นก็เรียกได้เลยว่าพวกเราทั้งหมดนั้นแทบจะควบคุมตัวกันไม่ได้แล้ว " Sihoo ของพวกเรา " จนถึงเดี๋ยวนี้ฉันก็ไม่รู้่ว่าฉันคิดไปเองหรือเปล่า เพราะไม่สามารถที่จะเห็นสีหน้าของเขาได้ชัดเจนนัก แต่ฉันเชื่อว่าฉันเห็นรอยยิ้มที่อบอุ่นของเขา กับท่าทางการโบกมือตามแบบฉบับของเขา ก่อนที่จะหันหน้ามาทางพวกเราที่กำลังโบกมือให้เขาอยู่ กับการแสดงออกซึ่งกันและกันแต่เพียงเล็กๆน้อยๆเท่านี้ ก็เล่นเอาอาการของพวกเราทุกคนที่อยู่แถวนั้นถึงกับบ้าคลั่งกันแบบสุดๆไปเลยทีเดียว เพราะว่า Sihoo เห็นพวกเราแล้ว!
Without thinking! We started waving our hands to Si Hoo! We wanted to tell him we saw him, we saw you, Si Hoo! And he started response to us by waving his hands toward us! In that short moment, all of us almost couldn't control ourselves from excitement! " Oh, our Si Hoo " Until now, right in this moment I still can't believe it or I just had hallucination!^^ I couldn't see his face well enough but I believe I saw his warmth smile and his unique hand waving when he turned his face toward us and waved back to us while we're waving to him! Just this little mutual reaction, caused all of us went crazy or extremely insane in all the sudden. Because he saw us & he responsed to us!
ฝ่ายประสานงานของเราและคนของเขาคงจะได้บอก Si Hoo ก่อนแล้วว่าเราคือแฟนจากประเทศจีน แฟนคลับของเขาในเมืองจีน ในช่วงนั้นเขาน่าจะยินดีอยู่ใช่ไหมหนะ ? ที่มาเห็นพวกเรา เดินทางมาถึงที่นี้เพื่อมาให้กำลังใจเขาเช่นนี้ เพื่อเขาจะได้ทราบถึงความรักที่จริงใจของพวกเรา Si Hoo นั้นช่างเป็นคนที่เอาใจใส่ในความรู้สึกของคนอื่นจริงๆ เขาเป็นคนที่เอาใจใส่กับแฟนๆของเขาเสมอ ความสุขในขณะนั้นมันท่วมท้นไปหมดเรียกได้ว่าถ้าความสุขในขณะนี้เปรียบได้กับแม่น้ำแล้วหละก็ ฉันเชื่อว่าทีมงานในวันนี้คงทำงานกันไม่ได้แน่นอน ^^
Our organizer and his team probably told him before that we are fans from his China fan club. He must be very happy to see us too, right ? We came all the way here to cheer him to make him know our sincere love. Si Hoo always cared about other people's feeling and always care about his fans. Our happiness is so overwhelming. If we can compare how we feel at this moment with a river, we're sure his crews will never be able to work today!^^
การถ่ายทำในอีกด้านหนึ่งก็กำลังอยู่ในระหว่างการเตรียมการณ์ พวกเราตอนนี้เริ่มรู้สึกถึงความปั่นป่วน วุ่นวายเกิดขึ้นเล็กน้อย เมื่อมองไปให้ชัดๆ ก็เห็นองค์ชาย Se Yang ( พ่อของ Se Ryung ) เขาปรากฏตัวขึ้นอย่างช้าๆด้วยบุคลิกแบบผู้มีอำนาจและควบคุมอย่างแท้จริง โดยไม่ได้ตั้งใจอยู่ๆเราก็ยืนกันขึ้นจากก้อนหินที่เรานั่งกันอยู่เมื่อเขาเดินผ่านฉันไป มีเสียงเล็กๆเสียงหนึ่งดังขึ้นมาเป็นภาษาเกาหลีแบบครึ่งๆกลางๆ และเราก็ได้เห็น เขายิ้มและผงกหัวรับทราบก่อนที่จะเดินผ่านเราไป จริงๆ ฉันอยากจะบอกกับเขาว่า " ขอให้เขาดูแล Park Si Hoo ของเราด้วย แต่ฉันพูดภาษาเกาหลีไม่เป็น ก็เป็นเรืองเศร้าอีกเรื่องหนึ่ ที่ต้องบอกกับตัวเอง!
There was another shooting preparation in another area. We started feeling something was going on over there. When we looked carefully we saw the actor who played Prince Se Yang ( Se Ryung's father ), he appeared slowly like a true powerful king. We were standing on the rocks to get the better view while he's walking pass by. We heard someone spoke broken Korean then he smiled and nodded his head before he walked away. I wanted to say to him " Please take care of our Park Si Hoo " But doesn't know how to speak Korean, another sad story of mines!
เวลาประมาณ บ่าย 2 โมงการถ่ายทำในป่าก็เสร็จสิ้นลง และพวกเขาก็ย้ายไปถ่ายทำกันต่อที่ น้ำตก Shu Yu Ting bian การถ่ายทำฉากนี้คือฉากที่ Yang จะมาช่วยชีวิตบุตรสาวของเขา มีการให้สัญญาณว่าเมื่อไหร่ต้องแสดงความโกรธโดยการขว้างก้อนหิน และ สัญญาณในการใช้ธนู มีคนเจ็บกำลังนอนอยู่บนพื้น เพราะถูกบอกว่าไม่ให้ถ่ายภาพเวลาที่พวกเขากำลังถ่ายทำละครอยู่ แต่เราก็ถือโอกาสในขณะที่ทีมงานกำลังปรับแต่งกล้องถ่ายละครของพวกเขาและการปรับแสง ฉันก็หยิบกล้องขึ้นมาอย่างเงียบๆ ระยะห่างประมาณ 20 เมตรเห็นจะได้และก็เร่ิมถ่ายภาพทันที
Around 2:00 pm, the shooting at the woods had finished. They moved to the waterfall location call " Shu Yu Ting Bian " This was the scene when Se Yang will come to rescue his daughter from the kidnapper.^^ They started sending some signals when they have to show their anger by throwing the rocks and another singal when they will shoot the arrow. There was an injured person lied on the ground. Because we were asked do not taking pictures while they're shooting so when I saw the crews taking a break to adjust the light, this is my golden opportunity to take pictures so I started taking photos quietly with about 20 meters distance and started click! click! click!
ใบหน้าของเขานั้นมันติดตรึงอยู่ในจิตใจของฉันอย่างลึกล้ำมานานแล้ว แต่เมื่อได้มาเห็นตัวจริงของเขาอย่างนี้ และนี้เป็นครั้งแรกที่ได้มาพบตัวตนของเขา รูปหน้าที่คุ้นเคย กับใบหน้าที่ดูบอบบางน่าทนุถนอมนั้น ขณะนี้ดูเหมือนปกคลุมไปด้วยความเหนื่อยล้า และเศร้าสร้อย เหนื่อยล้าจากการทำงานมาตอด 3 วันโดยแทบไม่มีการได้หลับได้นอน ความเศร้านั้นคงจะเป็นไปกับบทบาทในท้องเรื่อง Sihoo กำลังเข้าถึงบทบาทของเขาอย่างเต็มที่ นั้นเป็นที่ทราบกันดี แต่ที่ต้องการเห็นมากที่สุดในขณะนี้คืออยากเห็นความเหนื่อยล้าบนใบหน้าของเขานั้นอันตรธานหายไป และกับใบหน้าที่ดูซีดเซียวนั้นอีก ขอให้ใบหน้าที่งดงาม แจ่มใสนั้นได้กลับมาอีกครั้งหนึ่งด้วยเถิด
Sihoo's face always engraved deep in my mind but to see him in real and for the first time. That familiar and delicated face of him, right now covered with the fatigue & sadness from working non-stop for 3 days without sleeping. The sad part must be from the story in his role, Sihoo who always put himself into the charector as his own as we knew so well. But what I want to see now is how to make that fatigue & tiresome disappeared from his face. It looked so pale I wish to see that beautiful & cheerful face comes back again, please!
ในฉากต่อมาเราได้ยินเสียงร้อง นั้นคือเสียงของ Si Hoo หรือ ? มันเป็นเพียงเสียงร้องที่โหยหวนออกมาเท่านั้น ทำไมมันถึงเป็นฉากที่ทำเอาพวกเราลืมหายใจกันไปเลย ( โชคดีที่ฉันไม่ใช่คนแรกที่มีอาการอย่างนั้น ราวกับถูกสะกดไปกับช่วงอารมณ์ในขณะน้้ันตามไปด้วยเลยจริงๆ ) การแสดงในฉากนี้ต้องถ่ายทำกันอยู่ถึง 3 ครั้ง แต่ละครั้งแต่ละร้องร้องโหยหวนที่ดังออกมา เล่นเอาฉันรู้สึกสะดุ้งทุกทีไป การแสดงของ Park Si Hoo นั้นได้เข้าไปสู่จุดสุดยอดแล้วจริงๆ เรียกได้ว่าเขานั้นได้เข้าถึงบทบาทในขณะนั้นแล้วอย่างเต็มตัว
Next scene, we heart someone's crying! That's Sihoo's voice ? It's the sound of someone crying with pain. It was the scene that make all of us stop breathing for a while (Luckily I wasn't the first person who acted that way, we're all mesmerized by this emotion scene ) they had to take 3 times for this shot, each time there would be that crying voice with pain came out and it really freaked me out everytime I heard it. Park Si Hoo's acting really has come to the peak time. He's really dissolved himself into this role totally.
To be continued ...Tomorrow
Credit : parksihoobar.com, thanks!
No comments:
Post a Comment